Sonny Boy

Ik heb het boek Sonny Boy gelezen. Ik vind het een leuk boek om te lezen

en dus een echte aanrader.

Het boek is geschreven door Annejet van der Zijl. Annejet is opgegroeid in

een Fries gezin. Na het gymnasium studeerde ze eerst kunstgeschiedenis,

maar is toen overgestapt naar de massacommunicatie. Eind 2000 stopte

Annejet met haar werk en begon zich volledig te concentreren op het

schrijven van boeken. Haar eerste boek, Anna, kwam uit in 2002 en met

datzelfde boek werd ze genomineerd voor de Gouden Uil en won zelfs de

Zeeuwse Boekenprijs. 2 jaar later volgde het boek Sonny Boy, waarmee

Vele prijzen zijn gewonnen. Het boek Sonny Boy is zelfs verfilmd, wat

400.000 bezoekers trok en bovendien een Oscar won voorde beste

niet-Engelse film. Annejet woont  nu in Amsterdam met haar man.

Het boek dat ik heb gelezen heet ‘’Sonny Boy’’ omdat Waldy (de zoon van Rika en Waldemar) Rika en Waldemar ‘’vrolijk’’ maakten in de zware tijden, en vandaar kreeg Waldy de bijnaam Sonny Boy.

Het boek Sonny Boy verscheen in 2004. Het boek is uitgegeven door uitgeverij Nijgh & Van Ditmar.

Het boek is een biografische roman in oorlogstijd.

Recensie

Annejet van der Zijl heeft een fijne schrijfstijl.  Ze gebruikt geen moeilijke woorden of lange zinnen. Wat niet makkelijk te begrijpen is definieert ze, maar ze geeft geen overbodige informatie.

Het jammere van het boek is dat het wel een biografie blijft vol met historische feiten.

Hierdoor raakt het boek me niet.

Beschrijving van het plot

Rika woonde samen met haar man Willem tot ze plotseling scheidden en een nieuwe man ontmoette. Rika kwam in contact met een Surinaamse jongen genaamd Waldemar die haar dienstjongen wordt. Al snel lijken Waldemar en Rika elkaar leuk te vinden. Willem vond dit afschuwelijk. Hij dacht dat Rika hem terug wilde zodat ze samen voor de kinderen konden gaan zorgen. Als blijkt dat Rika zwanger is van Waldemar, word Willem helemaal gek en verbied de kinderen enig contact met Rika te hebben. Dit lukt hem, en nu werd Rika gek. Alleen Bertha, de oudste dochter van Rika houdt stiekem contact met haar moeder, waardoor Rika toch nog iets weet  over het groeien van haar kinderen.

In 1929 wordt Waldy, de zoon van Waldemar en Rika geboren. Omdat Waldemar en Rika bijna geen geld hebben worden ze het huis uitgezet en staan ze op straat samen met hun kleine kind. Ze vinden een huis in Scheveningen en samen met de zus van Waldemar beginnen ze een pension.

Als Waldy acht jaar is besluiten Rika en Waldemar te gaan trouwen.

Vervolgens breekt de oorlog uit en aangezien Rika en Waldemar nog steeds het pension in Scheveningen hebben, besluiten ze om daar joden onder te laten duiken. Wanneer de huizen in Scheveningen worden gesloopt,  besluiten ze om een nieuw huis in Scheveningen te zoeken. Hier beginnen ze weer met het pension en al snel duiken hier ook weer joden onder. In 1944 werden ze verraden, en moesten meegaan. Ze komen in een cel waar ze een lange tijd apart van elkaar verblijven. Waldemar wordt overgeplaatst naar een kamp in Vught. Rika wordt veroordeeld en krijgt levenslang, en ook zij gaat naar Vught. Daar kunnen Rika en Waldemar elkaar nog af en toe zien tussen de hekken door. Waldy verblijft bij de familie. Toen ook nog eens Rika en Waldemar overgeplaatst worden naar 2 andere kampen in Duitsland, is niemand meer bij elkaar.

Kenmerken van het boek

Wat me opviel is de manier van schrijven in het boek. Het is autobiografisch geschreven met lichtelijk een verhaallijn erin. Alle moeilijke woorden/zinnen werden uitgelegd, waardoor je wel alles begreep. Maar hoe je het went of keert, het blijft een autobiografisch verhaal, en ik vind het niet fijn om dit soort boeken te lezen als vrijetijdbesteding.

Ik had eerlijk gezegd een andere verwachting van dit boek. Het was een mooi verhaal waar je al gelijk mee gaat leven met de personen. Doordat het verhaal alleen maar is opgebouwd uit feiten en uit waargebeurde verhalen krijg je een open en realistische blik op de tweede wereldoorlog. Al met al vond ik het dus wel een goed boek om te lezen: je moet er van houden.

Iets anders wat me opviel is dat het boek tekst uit brieven bevat die zijn herschreven. Tenslotte is het boek ook aardig in chronologische volgorde geschreven, op het gedeelte na dat Rika haar leven terug bekijkt. Het verhaal is geschreven vanuit een auctoriaal vertellers-perspectief. Het verhaal is non-fictie waarbij Annejet van der Zijl een situatie schetst die historische feiten verduidelijken. In dit boek was dat bijvoorbeeld hoe men dacht in de jaren 30 over huwelijken tussen katholieken en protestanten en relaties tussen witten en zwarten.

Nieuw Einde

Rika komt terecht in een Duits concentratiekamp. Daar werkt ze heel hard en het ziet er naar uit dat ze het gaat overleven. Maar plotseling slaat een epidemie over het hele concentratiekamp en Rika lijdt aan een vreselijke ziekte die ze niet overleefd. Rika was te ziek om nog te werken en ze werd vergast in een vergaskamer. Waldemar werkt zich ook kapot in het kamp. Hij heeft het helemaal zwaar, omdat zijn afdelingsleider ook een hekel heeft aan zwarte mensen. Op een dag werd het kamp gebombardeerd door onbekende terroristen. Waldemar weet te ontsnappen aan de dood, en overleeft bij het kamp met het eten wat daar nog te vinden is. Uiteindelijk, toen het eten op was, begon hij te dwalen door het bos op zoek naar een nabije stad. Dit lukt helaas niet, en hij verhongert.

Waldy werd geadopteerd door Willem. Dit zag niemand aankomen. Waldy kan het goed vinden met al zijn halfzussen en zijn halfbroertjes. Hij krijgt zijn eigen kamer, waarin hij een eigen plekje heeft voor Rika en Waldemar. Hoewel het nog niet helemaal klikt tussen Willem en Waldy, krijgt Waldy tegen alle verwachtingen in alsnog zijn leven in het gareel.